Bij de kleine kernen in de Achterhoek leeft het sociale en culturele leven heel sterk, echter ontbreekt het vaak aan een passende accommodatie. Zo ook in Beltrum. Door het bestaande wit-gele kruisgebouw uit te breiden en te verbouwen is een basis gelegd voor een Kulturhus.
Was het oorspronkelijke gebouw niet meer dan een onopvallend woonhuis, door de uitbreiding en de toepassing van nieuwe materialen is er een gebouw ontstaan dat zich duidelijk onderscheid van de omliggende bebouwing. Door de uitbreiding heeft het gebouw ook een nieuwe oriëntatie gekregen.
De centrale ontmoetingsruimte is het hart van het gebouw geworden. Deze opent zich aan twee zijden, te weten aan de voorzijde aan het heringerichte dorpsplein waar het uitnodigt om binnen te komen en deel te nemen aan de diverse activiteiten die er plaats vinden. Aan de achterzijde sluit de centrale ontmoetingsruimte direct aan op het schoolplein en kan zo extra ruimte bieden aan schoolactiviteiten. Deze openheid is heel duidelijk in de beide gevels van de centrale ruimte terug te zien. Hiermee is een gevoel van voor en achtergevel voorkomen.
Intern kent het gebouw een heldere structuur en middels meerdere mobiele wanden is er een maximale flexibiliteit gecreëerd. Doordat de uitbreiding het bestaande gebouw als het ware omarmt konden veel van de kleinere kamertje in het voormalige wit – gele kruisgebouw gebruikt worden voor functies die om een afgesloten ruimte vroegen. Tevens worden door deze “omarming “ lange wegen binnen het gebouw vermeden en liggen vergaderruimtes e.d. allemaal aan een gevel met direct daglicht.
Qua materiaal gebruik is er aan het bestaande gebouw niets gewijzigd, de uitbreiding kent echter wel een geheel nieuwe materiaal toepassing. Onder de zinken huid met de open kopgevels is de centrale ontmoetingsruimte gesitueerd, de overige ruimtes in de uitbreiding hebben een houten gevelbekleding gekregen die onbehandeld is toegepast.
Dit gebouw maakt deel uit van de herinrichting van Beltrum en ligt daardoor heel centraal aan het dorpsplein, maar ook aan het schoolplein dat dan weer bijna naadloos overgaat in het plein voor het verzorginghuis. De auto is in deze nieuwe opzet een ondergeschikte rol gaan spelen en slecht
“te gast”.